Jeżeli szukasz wsparcia i pomocy możesz:
- zadzwonić do nas: tel. 16 628 12 73,
- przyjść osobiście do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Radymnie (ul. Lwowska 20, 37-550 Radymno) w godz. 7.00 – 15.00 , pokój nr 26,
- zadzwonić na bezpłatny Telefon Zaufania dla dzieci i młodzieży: 116 111,
- jeżeli przemoc, której doświadczasz Ty lub bliska Ci osoba, jest związana z nadużywaniem alkoholu, możesz skontaktować się z Miejską Komisją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych
Jeżeli jesteś ofiarą przemocy zgłoś się do:
- policjanta,
- pracownika socjalnego,
- lekarza,
- pielęgniarki,
- ratownika medycznego,
- nauczyciela,
- psychologa szkolnego.
Zawsze, kiedy ktoś stosuje przemoc wobec Ciebie lub Twoich bliskich,
wzywaj Policję, dzwoniąc pod numer 997 lub 112.
Co to jest przemoc?
Przemoc w rodzinie to jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie, naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą.
Cechy charakterystyczne przemocy:
- intencjonalność,
- dysproporcja sił,
- naruszenie praw i godności drugiej osoby,
- powodowanie bólu i cierpienia.
Każde działanie agresywne skierowane przeciw drugiemu człowiekowi to przemoc. „Przemoc w rodzinie to zamierzone i wykorzystujące przewagę sił działanie przeciw członkowi rodziny, naruszające prawa i dobra osobiste, powodujące cierpienie i szkody”. Dodatkowo przemoc jest intencjonalna, narusza prawa osobiste, powoduje ból i cierpienie, a siły są nierównomierne. Dotyka głównie kobiet i małych dzieci. To przede wszystkim one są ofiarami. Mężczyźni maltretują swoje partnerki. wykorzystując swoją przewagę fizyczną, ale i postawę społeczeństwa, które uważa, że to, co dzieje się w domu, jest sprawą wyłącznie domowników.
Bardzo często u ofiary występuje tzw. syndrom sztokholmski polegający na tym, iż osoba terroryzowana staje w obronie swojego dręczyciela. Dochodzi do tego poczucie winy za zaistniałą sytuację, a także wstyd przez rodziną, znajomymi, a nawet obcymi. Brak wiary, że ktoś chce jej pomóc również nie ułatwia decyzji o odejściu. Dokąd miałaby iść? Co zrobi ze sobą i dziećmi, jak sobie poradzi? Nierzadko ofiara czuje, że nic nie zmieni. Ma wrażenie, że jej życie na zawsze pozostanie tak samo beznadziejne. Nie potrafi walczyć nawet o swoje dzieci. Zdarza się również, że ofiara wciąż ma nadzieję, że sprawca przemocy się zmieni. Nadal myśli, że jakoś to będzie, że on w końcu zmądrzeje, będzie lepszy, przestanie pić. Ale tak się nie dzieje.
Przemoc wobec osób najbliższych związana jest ze zwykłym, codziennym przejawem funkcjonowania rodziny, a jej występowanie jest częste i na tyle powszechne, że zjawisko to jest aprobowanie kulturowo, a ofiary przemocy często pozostają z tym problemem same. Brak w nich siły, aby przerwać „koło” przemocy. Do tego stopnia przyzwyczajają się do tej sytuacji, że w końcu zanika w nich nadzieja na zmianę swojego losu. Często ofiara przemocy nie ma wsparcia ze strony bliskich, rodziny, przyjaciół, znajomych oraz brak jej wiedzy na temat form przemocy i instytucji, które świadczą pomoc i wsparcie.
Formy i rodzaje przemocy w rodzinie
Przemoc fizyczna jest intencjonalnym zachowaniem, niosącym ryzyko uszkodzenia ciała. Opisując przemoc fizyczną, uwzględnia się nie tylko jej formy, ale także skutki w postaci uszkodzenia ciała oraz wskazań do konsultacji i leczenia medycznego (np. popychanie, odpychanie, obezwładnienie, przytrzymywanie, policzkowanie, szczypanie, kopanie, duszenie, bicie otwartą ręką i pięściami, bicie przedmiotami, parzenie, porzucenie, użycie broni).
Przemoc psychiczna oraz przemoc ekonomiczna objawia się przymusem, groźbami, zastraszaniem, emocjonalnym wykorzystywaniem np. poniżaniem, wyzywaniem, upokarzaniem, zawstydzaniem, stosowaniem gróźb, wmawianiem choroby psychicznej, kontrolowaniem i ograniczaniem kontaktów z innymi osobami, wyśmiewaniem, stałą krytyką, domaganiem się posłuszeństwa oraz odbieraniem zarobionych pieniędzy, uniemożliwieniem podjęcia pracy zarobkowej, niezaspokajaniem podstawowych materialnych potrzeb rodziny, ograniczaniem snu i pożywienia. Przemoc psychiczna ma na celu pozbawienie ofiary zaufania do siebie i swoich kompetencji w różnych obszarach życia.
Przemoc seksualna polega na zmuszaniu osoby do aktywności seksualnej wbrew jej woli, kontynuowaniu aktywności seksualnej, gdy ta osoba nie jest w pełni świadoma, jak również bez pytania jej o zgodę lub w sytuacji, gdy obawia się takiego kontaktu. Przymus może polegać na bezpośrednim użyciu siły fizycznej, ale także na groźbach użycia siły (np. wymuszanie pożycia seksualnego, nieakceptowanych pieszczot i praktyk seksualnych, a także wymuszanie seksu z osobami trzecimi, sadystyczne formy współżycia seksualnego, krytyka zachowań seksualnych itp.).
Zaniedbywanie to brak opieki i uniemożliwianie zaspakajania podstawowych potrzeb fizjologicznych związanych ze snem, jedzeniem, higieną itp.